Στρατηγικά περιβάλλοντα και εθνικές στρατηγικές και οι ενεργειακοί πόροι της ζώνης από το κεντρικό Αιγαίο μέχρι την Κύπρο

Διοργάνωση «Δημοκρατικού Συναγερμού Ν. Ελλάδας», Intercontinental, 21 Νοεμβρίου 2011  

Αναρτημένο στην διεύθυνση http://www.ifestosedu.gr/112AOZstrategy.htm

Παναγιώτης Ήφαιστος – www.ifestosedu.gr, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Στρατηγικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς

Οι εξελίξεις στο ενεργειακό πεδίο στην ζώνη που αρχίζει από το Αιγαίο καταλήγει στο Ισραήλ αλλάζει συλλήβδην τα στρατηγικά δεδομένα. Οι προοπτικές εξαρτώνται από τις προϋποθέσεις ενός ήδη πολύ σύνθετου στρατηγικού παιχνιδιού που ορίζεται από τις στρατηγικές των εμπλεκομένων κρατών. Ήδη, εμπλέκονται όχι μόνο οι περιφερειακές δυνάμεις αλλά και το πλείστον των ηγεμονικών δυνάμεων. Πολιτικοστρατηγικά μιλώντας, αυτό το ζήτημα, εξ αντικειμένου, είναι και το μείζων.

Επαναστάσεις με χρήματα των Rothschilds…

«Παρδαλές (πορτοκαλί) επανάστασεις», όπως αυτές που γίνονται σήμερα στην Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική, συμβαδίζουν με τις πολιτικές του παγκοσμιοιποιημένου χρηματοπιστωτικού συστήματος, που θέλει να εξοντώσει εν τη γεννέσει του την ανάπτυξη του Islamic Banking (δάνεια με χαμηλά επιτόκια)

Οι ισλαμικές τράπεζες (με το Islamic Banking) έχουν ήδη «φάει» ένα μέρος απο τα κέρδη των συμβατικών τραπεζών στη Μέση Ανατολή: Επειδή δεν χρεώνουν τόκους (σύμφωνα με τον νόμο της Σαρίας), αυξάνονται και πληθύνονται πολύ γρήγορα, και (στους δύσκολους καιρούς της σημερινης οικονομικής συγκυρίας) είναι πιο σταθερές από τις δυτικές τράπεζες.

Δέκα πιθανά -επικίνδυνα- σενάρια για το διάστημα 2012 – 2015

ΔΕΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΕΝΤΑΣΗΣ (ΠΙΘΑΝΑ) ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 2012-2015. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΕ ΕΡΕΥΝΑ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΠΟΥ ΑΠΑΡΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΗΠΑ-ΚΑΝΑΔΑ-ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ-Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ-Ν.ΖΗΛΑΝΔΙΑ.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ .Ε. ΔΡΟΥΓΟΣ

Μου ζητήθηκε απλά (και τίποτα παραπάνω) σε παγκόσμιο επίπεδο να καταθέσω απλά ποιες περιπτώσεις με ανησυχούν πολύ από πλευράς ασφαλείας την διετία 2012-2014. Στην όλη έρευνα συμμετέχουν 112 διπλωματικοί και στρατιωτικοί αναλυτές από 46 χώρες. ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ (ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ) ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΕΙΝΑΙ:

Σοσιαλιστική ανάλυση και αλήθειες από το STRATFOR!

Η τελευταία πηγή ενημέρωσης η οποία θα περίμενε κανείς να πει τα πράγματα με το όνομά τους είναι ένα αμερικανικό think tank το οποίο μάλιστα θεωρείται σε όλο τον κόσμο ως «καθεστωτικό», με πολλές πηγές να το συνδέουν μάλιστα ακόμα και την CIA, σε επίπεδο εξωτερικής συνεργασίας.

Ούτε η Αλέκα Παπαρήγα δεν θα μπορούσε να περιγράψει με τόσο ξεκάθαρο, συνάμα όμως απόλυτα τεκμηριωμένο τρόπο την ελληνική οικονομική κρίση, με τον τρόπο που το περιγράφει το STRATFOR, το οποίο ασχολήθηκε με την ελληνική κρίση χρέους στο πλαίσιο της αναλυτικής αντιμετώπισης του ευρύτερου παγκόσμιου οικονομικού προβλήματος.

Μέση Ανατολή: Κάποιες χώρες θα ενοχληθούν με την επίθεση στο Ιράν

GEOPOLITICS & DAILY NEWS

Όπως όλα δείχνουν βρισκόμαστε ένα βήμα πριν την επίθεση του Ισραήλ εναντίον του Ιράν. Τα περί πυρηνικών προγραμμάτων σε κάθε περίπτωση έχουν βάση, ωστόσο δεν είναι και οι μοναδικές αιτίες που βασίστηκε το σενάριο επίθεσης εναντίον του Ιράν, που έχει αποφασιστεί-εκπονηθεί εδώ και χρόνια. Η επίθεση στο Ιράν θα γίνει από κοινού ΗΠΑ-Ισραήλ ή έστω από το Ισραήλ με την 100% υποστήριξη της Ουάσινγκτον.

Το Ιράν ωστόσο δεν είναι μόνο του. Επιχειρησιακά δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε την άμεση εμπλοκή της Χεζμπολάχ ενώ στο παρασκήνιο πρώτη η Ρωσία και δεύτερη η Κίνα έχουν ζωτικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή. Η όπως όλα δείχνουν επικείμενη Ισραηλινή επίθεση στο Ιράν δεν είναι απλά ένας πόλεμος μεταξύ Ιράν και Ισραήλ. Είναι μία ευρύτερη εμπλοκή συμφερόντων στην πολύπαθη Μέση Ανατολή, που οι συνέπειες αυτής δεν θα φανούν στο άμεσο μέλλον αλλά κυρίως θα εξελιχθούν στο έμμεσο. Με απλά λόγια η επίθεση στο Ιράν ίσως είναι και η αιτία του να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και που κανείς δεν γνωρίζει πως και πότε θα κλείσει.

Ανάλυση: Σχέσεις Ρωσίας – ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ένωσης

Σχης (ΤΘ) ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΛΑΛΟΥΣΗΣ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ» ΤΕΥΧΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Οι σχέσεις της Ρωσίας με το ΝΑΤΟ έχουν περάσει πολλά- στάδια μετά-τη διάλυση της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, από μεγάλες προσδοκίες στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και αμοιβαία δυσπιστία και δυσαρέσκεια στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Η δημιουργία, το 1997, του Μόνιμου Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας (NATO-Russia Permanent Council-PJC), το οποίο μετατράπηκε σε Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ρωσίας (NATO-Russia Council – NRC) το 2002, είχε σαν αποτέλεσμα οι σχέσεις ΝΑΤΟ-Ρωσίας να περάσουν σε μια νέα φάση και οι παλιοί περιορισμοί έδωσαν τη θέση τους σε νέους τομείς συνεργασίας και οικοδόμησης εμπιστοσύνης (καταπολέμησης της τρομοκρατίας, αντιπυραυλική άμυνα, διαχείριση κρίσεων, έλεγχος διάδοσης όπλων μαζικής καταστροφής κ.λπ.).

Ανάλυση: Αυτοκτονία για την Τουρκία ενδεχόμενη σύρραξη με το Ισραήλ

Θανάσης Αθανασίου

Παράγοντας αστάθειας για την περιοχή χαρακτηρίζεται, από αναλυτές, η Τουρκία. Η Άγκυρα δεν είναι έτοιμη να εμπλακεί σε οποιασδήποτε μορφής επεισόδιο με το Τελ-Αβίβ, κρίνει ο διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών, επειδή οι δυνάμεις της δεν βρίσκονται συγκροτημένες σε ένα σημείο,  αλλά σε όλο το μήκος της τεράστιας ακτογραμμής που διαθέτει. Από την πλευρά του, το PKK θα αρπάξει μια τέτοια ευκαιρία, σε περίπτωση αποδυνάμωσης, με ολέθριες συνέπειες για την Τουρκία.

Το Ισραήλ παρουσιάζεται έτοιμο να αντιμετωπίσει ενδεχόμενη τουρκική πρόκληση, ενώ εξαιρετικά επικίνδυνο εγχείρημα είναι για την Τουρκία, η εμπλοκή σε στρατιωτική αναμέτρηση με το Ισραήλ. Παρόλα αυτά, η Τουρκία συνεχίζει να υφίσταται «αψυχολόγητη δύναμη». Την στάση της Τουρκίας και το μέγεθος του πλήγματος το οποίο θα δεχτεί σε περίπτωση που αποφασίσει να εμπλακεί σε θερμό επεισόδιο με το Ισραήλ, καθώς και την ετοιμότητα της να αντεπεξέλθει ενός τέτοιου επεισοδίου, αναλύει το Sigmalive σε συνεργασία με τον Διευθυντή του Κυπριακού Κέντρου Μελετών, αναλυτή Χρήστο Ιακώβου.

Τουρκικά ρήγματα – Μια Χώρα σε Αναζήτηση Ταυτότητας

Το βιβλίο της ελβετίδας δημοσιογράφου Amalia Van Gent εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2008 στα γερμανικά. Ωστόσο, αν και οι εξελίξεις έκτοτε ήταν σημαντικές, αποτελεί μια πλήρη χαρτογράφηση των πολιτικών και κοινωνιολογικών στοιχείων που συνθέτουν τη σημερινή Τουρκία, η οποία ακόμα δεν έχει βρει τον τελικό της στόχο.

Το βιβλίο της δημοσιογράφου Amalia Van Gent (Tουρκικά Ρήγματα, Εκδ. Παπαζήση 2011), είναι ένα βιβλίο το οποίο περιλαμβάνει οξείες παρατηρήσεις και σχόλια για την πολύπλοκη, πολύχρωμη, σύγχρονη Τουρκική κοινωνία η οποία αλλάζει πολύ γρήγορα και στο εσωτερικό της διατηρεί έντονες αντιφάσεις.

Προετοιμάζοντας την Αφρική για την «Σύγκρουση των Πολιτισμών» – Το σχέδιο Yinon!

του Mahdi Darius Nazemroaya* – http://www.analystsforchange.org/

Προετοιμάζοντας την Αφρική για την «Σύγκρουση των Πολιτισμών», το σχέδιο Yinon – Μέρος A’

Το σχέδιο Yinon είναι ένα ισραηλινό στρατηγικό σχέδιο για την εξασφάλιση της υπεροχής του Ισραήλ. 

Υπό την κυβέρνηση Ομπάμα οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επεκτείνει το «μακροχρόνιο πόλεμο» στην Αφρική. Ο Μπαράκ Χουσεΐν Ομπάμα, ο λεγόμενος «Γιος της Αφρικής» έχει γίνει ένας από τους χειρότερους εχθρούς της Αφρικής. Εκτός από τη συνεχή υποστήριξή του στους δικτάτορες της Αφρικής, η Δημοκρατία της Ακτής του Ελεφαντοστούν ήταν ανισομερώς κάτω από τη προσοχή του. Η διαίρεση του Σουδάν εγκρίθηκε δημοσίως από το Λευκό Οίκο πριν από το δημοψήφισμα, η Σομαλία αποσταθεροποιήθηκε περαιτέρω, η Λιβύη ​​δέχτηκε ύπουλη επίθεση από το ΝΑΤΟ, και η αμερικανική  στρατιωτική διοίκηση της Αφρικής (AFRICOM) βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Great Middle East: Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον

Του Αϊκούτ Καδήρ (Β’ έτος Νομικής ΔΠΘ – 23/03/2010)

Όλα άρχισαν με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στους δίδυμους πύργους στις ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί βρήκαν την ευκαιρία να υλοποιήσουν το σχέδιο που από καιρό σχεδίαζαν. Χρησιμοποίησαν την Al-Qaida που κατά την διάρκεια και προς το τέλος του Ψυχρού πολέμου την χρησιμοποίησαν και πάλι στο Αφγανιστάν κατά των Σοβιετικών. Εάν δείτε την ιστορία, θα διαπιστώσετε πως πριν από την έναρξη πολέμων όλα είναι έτοιμα, και το μοναδικό πράγμα που απομένει είναι η αφορμή για την έναρξη του πολέμου. Και το 2001 έγινε ακριβώς αυτό. Όλα ήταν έτοιμα από πριν. Έλειπε μόνο η αφορμή για την θέση σε λειτουργία του σχεδίου Great Middle East.

Το σχέδιο Great Middle East είναι ένα πολύ σημαντικό σχέδιο για τις ΗΠΑ. Σε περίπτωση αποτυχίας αυτού του σχεδίου οι ΗΠΑ θα καταρρεύσουν σε λίγα χρόνια. Με λίγα λόγια θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε το σχέδιο Great Middle East ως εξής:

Η Τουρκία είναι έτοιμη να επιτεθεί εναντίον της Ελλάδας

Γράφει ο αναγνώστης μας Χρήστος Παπαβασιλείου (της πηγής: http://koukfamily.blogspot.com/)

Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

1. ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Με την εκλογή του ως Πρωθυπουργός της Τουρκίας ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ διαπίστωσε τα εξής προβλήματα στην χώρα του:

α. Το βαθύ κεμαλικό κράτος ήταν διεφθαρμένο με αποτέλεσμα η ΤΟΥΡΚΙΑ να παρουσιάζει μεγάλο έλλειμμα στον ετήσιο κρατικό της προϋπολογισμό.

Επιχείρηση Λιβύη: Όταν η Σκύλλα και η Χάρυβδη έχουν μπροστά γκρεμό και πίσω ρέμα

Γράφει ο Θανάσης Παπαγεωργίου

Την ώρα που οι φονικές συγκρούσεις μαίνονται στην Τρίπολη, προαναγγέλλοντας την ανατροπή του τυραννικού καθεστώτος και πριν καλά – καλά ο ηγεμόνας του παραλόγου να προλάβει να αποσυρθεί μαζί με τις σωματοφυλακίνες σαν χαρέμι, στα βάθη της κεντρικής Αφρικής (κάπου στον Νίγηρα ή στο Τσάντ) και χωρίς να πέσει η αυλαία της πολιτικής σκηνής, οι νέοι πρωταγωνιστές ανεβαίνουν βιαστικά στριμωγμένοι σαν γνήσιοι μνηστήρες της εξουσίας.

Άραγε να ξέρουν ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας κακομοίρης χορός με γλώσσες της Βαβέλ, γιατί ο μαύρος σκηνοθέτης με την ξανθιά unisex σεναριογράφο κάνουν νόημα στον «από μηχανής θεό», να ετοιμαστεί με μια θριαμβευτική είσοδο για τη υποδοχή και τη λατρεία, που του επιφυλάσσουν σε πνεύμα υποταγής κοινό και καλλιτέχνες;

Τουρκο-ισλαμισμός και κουρδικό πρόβλημα

Του Χρήστου Μηνάγια

Το κόμμα ΑΚΡ του Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται στην εξουσία εδώ και 9 χρόνια. Όμως, ενώ είναι το μόνο κόμμα που ασχολήθηκε σοβαρά με το κουρδικό πρόβλημα, οι παλινδρομήσεις και οι συνεχείς αλλαγές της στάσης του έναντι των Κούρδων, έχουν σαν αποτέλεσμα την σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας της χώρας, ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα λόγω
της αύξησης των ένοπλων επιθέσεων του ΡΚΚ.

Τουρκοισλαμισμός και ΑΚΡ

Το νέο Σύνταγμα που υποσχέθηκε ο Ταγίπ Ερντογάν στον τουρκικό λαό, θα αποτελέσει ταυτόχρονα και την ιδεολογική σφραγίδα της «Νέας» Τουρκίας. Ο βασικός προσανατολισμός του ΑΚΡ έχει άμεση σχέση με τον τουρκικό εθνικισμό. ∆ηλαδή, το ΑΚΡ αποτελεί ένα εθνικιστικό κόμμα που εκτρέφει στο εσωτερικό του τον ισλαμισμό και εκπροσωπεί τον τουρκο-ισλαμισμό ή
τουρκο-ισλαμική σύνθεση (Türk=İslam sentezi).

Αποδόμηση των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων – 2

Συμπληρωματικές επισημάνσεις-απαντήσεις σε σχόλια και κριτικές

Παναγιώτης Ήφαιστος,

Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων-Στρατηγικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς, www.ifestosedu.gr

Το κείμενο βρίσκεται αναρτημένο στη διεύθυνση http://www.ifestosedu.gr/109Nomos%20AEI.htm, σελίδα η οποία συμπληρώνεται διαρκώς.

 Περιεχόμενα. 1. Ακαδημαϊκή ανεξαρτησία, οι εχθροί της, τα λογικά και τα παράλογα. 2. Η διαλεκτική σχέση κανόνων και εξαιρέσεων. 3. «Φύλακες» και «(χωρο)φύλακες» 4.Επιχειρήματα versus «anythinggoes». 5. Σκοπός και αποστολή της επιστημονικής-ακαδημαϊκής ζωής. 6. H τυπολογία των δύο αντίθετων πόλων, επιστήμη και η κρατικοεθνική διαδρομή του μοντερνισμού. 7. Μοντερνισμός, κρατικοεθνικισμός και πανεπιστήμια. 8. Σεβασμός στους κείμενους νόμους. 9. Καταληκτικές επισημάνσεις.

Ας το ξαναθυμηθούμε, αξίζει!

Παπαθανασίου Αντώνιος Α. / Διεθνολόγος – Πολιτικός Επιστήμων & πρώην επιστημονικός συνεργάτης του αείμνηστου Μιλτιάδη Έβερτ.

Το άρθρο μπορεί να δημοσιεύτηκε στις 01.11.2005 αλλά αν μη τι άλλο παραμένει επίκαιρο. Ακολουθεί σημερινό σχόλιο (29.03.2011) του αρθρογράφου.

ΤΙΤΛΟΣ: ΠΟΙΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Το συγκεκριμένο άρθρο καθώς και το σχόλιο του αρθρογράφου που ακολουθεί το έλαβα με ηλεκτρονικό μήνυμα από τον ίδιον το Μάρτιο του έτους που διανύουμε και αν τον ευχαρίστησα θερμά και τότε, το ξανακάνω σήμερα. Το δημοσιεύω ξανά. Είναι άξιο ανάγνωσης. Τότε δεν είχα επισκεψιμότητα σε αντίθεση με σήμερα! (κοινώς πέρασε στα …ψιλά)

Όταν οι Οθωμανοί Τούρκοι έφτασαν έξω από την Βιέννη, η Οθωμανική Αυτοκρατορία βρισκόταν πλέον στο ζενίθ της. Αυτή όμως ήταν, κατά πολλούς, και η αρχή του τέλους μια δύναμης η οποία έκτοτε χάνει συνεχώς εδάφη αδυνατώντας να ελέγξει τις – πολλές – μειονότητες οι οποίες ανέκαθεν αποτελούσαν ένα σημαντικό μέρος της. Λίγο πριν την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Οθωμανική Αυτοκρατορία χαρακτηριζόταν ως ο «μεγάλος ασθενής» και στο τέλος του Πολέμου η Αυτοκρατορία είχε πλέον αντικατασταθεί από το Τουρκικό κράτος, σαφώς μικρότερο σε μέγεθος και δύναμη, όμως εξίσου πολύμορφο και πολύπλοκο.

Η υφαλοκρηπίδα, η ΑΟΖ και το ζήτημα του Αιγαίου

Το τελευταίο κείμενο του Αναστάσιου Πεπονή

Έως και τα μέσα του 20ού αιώνα κυριαρχούσε στο διεθνές δίκαιο η νομική διάκριση των θαλασσίων εκτάσεων της γης σε αιγιαλίτιδα ζώνη (χωρικά ύδατα) και ανοικτή, ή ελεύθερη, θάλασσα. Τα παράκτια κράτη ασκούσαν κυριαρχικά δικαιώματα μόνο στα χωρικά τους ύδατα. Σ’ όλη την άλλη θαλάσσια έκταση ίσχυε η αρχή της ελευθερίας των θαλασσών με την οποία αποκλειόταν η άσκηση σ’ αυτήν οιωνδήποτε κυριαρχικών δικαιωμάτων κράτους.

Τις κρατούσες αντιλήψεις για τον ρόλο και το νομικό καθεστώς των θαλασσών μετέβαλαν τεχνολογικές εφαρμογές πορισμάτων της επιστημονικής έρευνας, ιδίως από τα μέσα του 20ού αιώνα. Στον ρόλο της θάλασσας ως οδού επικοινωνίας (ναυτιλία) και ως πηγής τροφής (αλιεία), προστέθηκε η εκμετάλλευση πλούτου στον βυθό των θαλασσών και στο υπέδαφός του.

Η Ισλαμική Σένγκεν και ο ορυκτός πλούτος της Μεσογείου

Γράφει ο Λουκάς Δ. Συμπεράς

Νοέμβριος 2010 και η έγκυρη αμερικανική εφημερίδα “World Politics Review” δημοσιεύει ανάλυση προάγγελο των όσων έρχονται με την υπογραφή του James M. Dorsey και με τίτλο: Oil and Gas Finds Fueling Tension in Eastern Mediterranean.

«Η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου αναμένεται να προκαλέσει ραγδαίες εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή. Η Κύπρος, η Τουρκία, ο Λίβανος καθώς και το Ισραήλ αξιώνουν να έχουν συμμετοχή στα νέα «ενεργειακά σύνορα»».

Η έκθεση του «International Crisis Group», οι παγίδες που κρύβει και ο Θεόδωρος Πάγκαλος!

Σχετική ανάρτηση: International Crisis Group: Καιρός να επιλυθεί η διένεξη στο Αιγαίο!

Νωρίτερα σήμερα, δημοσιεύτηκε η έκθεση του International Crisis Group σχετικά με την ελληνοτουρκική διένεξη στο Αιγαίο. Στην έκθεση επισημαίνονται κάποια σημεία που θεωρούνται ως και «κλειδιά» ώστε να επιλυθεί μία και καλή το όποιο πρόβλημα υπάρχει με τη Τουρκία στο Αιγαίο. Τα σημεία αυτά κρύβουν ορισμένες παγίδες που πρέπει να προσεχτούν, να συζητηθούν και να δοθεί η πρέπουσα σημασία.

Σημείο πρώτο: Η Τουρκία επίσημα θέτει τέλος στις υπερπτήσεις πάνω από ακατοίκητα ελληνικά νησιά. Η Ελλάδα δεσμεύεται να προχωρήσει σε αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου με το που επιτευχθεί και επικυρωθεί μια περιεκτική συμφωνία με την Τουρκία που θα αφορά το Αιγαίο, σύμφωνα με δεσμεύσεις στις οποίες είχε προβεί σε μια σειρά προηγούμενων συνθηκών. Η Τουρκία δεσμεύεται να προχωρήσει σε ταυτόχρονη διάλυση του Τέταρτου Στρατού της ή σε μετεγκατάστασή του μακριά από το Αιγαίο.

International Crisis Group: Καιρός να επιλυθεί η διένεξη στο Αιγαίο!

Η έκθεση του International Crisis Group: Μια καλοστημένη «παγίδα»

Σε αναλυτική έκθεση που αναρτήθηκε πριν λίγο στην ιστοσελίδα του International Crisis Group, γίνεται λόγος για τις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας και την αναγκαιότητα εξεύρεσης λύσης στο Αιγαίο. Το International Crisis Group, που σημειωτέον δεν αναφέρει πουθενά την Ελλάδα στη λίστα που δημοσιεύει με τις Ευρωπαϊκές και Βαλκανικές χώρες, θεωρεί πως οι αμοιβαίες υποχωρήσεις είναι η μοναδική λύση ώστε να λυθεί μια για πάντα το πρόβλημα που υπάρχει στο Αιγαίο. 

Αναφορά στην έκθεση του International Crisis Group κάνει και ο τουρκικός τύπος χωρίς προς το παρόν να σχολιάσει περαιτέρω το όλο ζήτημα. Ακολουθεί στα ελληνικά η περίληψη της 20-σέλιδης έκθεσης που ολόκληρη (αγγλικά) βρίσκεται εδώ: International Crisis Group – ΕΚΘΕΣΗ: ΕΛΛΑΔΑ – ΤΟΥΡΚΙΑ.

Ισραήλ – Κύπρος – Λίβανος και το κοίτασμα «Λεβιάθαν»

Γράφει ο Λουκάς Δ. Συμπεράς

Τον Ιούνιο του 2010, για πρώτη φορά έγινε αναφορά στην ύπαρξη κοιτάσματος με την ονομασία «Λεβιάθαν». Το κοίτασμα «Λεβιάθαν» περιλαμβάνει κάπου στα 450 δισεκατομμύρια m3 φυσικού αερίου, ενώ προσδιορίζεται 130 χλμ. από τις ακτές του Ισραήλ. Τις πρωτες έρευνες ανέλαβε η εταιρία αμερικανοεβραϊκών συμφερόντων «Noble Energy», ενώ η εκμετάλλευση του κοιτάσματος αποφασίστηκε να γίνει από κοινού με ισραηλινές εταιρίες.

Αρχές του 2011 και αφού προηγήθηκαν οι προκαταρκτικές έρευνες (γεωτρήσεις στη περιοχή) επιβεβαιώθηκε και επιστημονικά πως το κοίτασμα «Λεβιάθαν» θεωρείται από τα σημαντικότερα κοιτάσματα φυσικού αερίου, ενώ χαρακτηρίστηκε και επισήμως ως η σημαντικότερη ανακάλυψη κοιτάσματος φυσικού αερίου της τελευταίας δεκαετίας. 

The Washington Institute: Η Τουρκία επιστρέφει στην αγκαλιά των ΗΠΑ!

Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του David Schenker αναρτήθηκε πριν λίγο στο The Washington Institute. Τα πιο σημαντικά σημεία:

Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα του περασμένου αιώνα οι σχέσεις Τουρκίας – Συρίας σημαδεύτηκαν από γεγονότα που έφεραν τις δύο χώρες μια ανάσα από το πόλεμο. Μετά και την εκλογή του Ισλαμιστή Ερντογάν το 2002, οι σχέσεις άρχισαν να βελτιώνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το ειρωνικό ωστόσο στην υπόθεση είναι πως μια δεκαετία μετά την επαναπροσέγγιση η Συρία είναι η χώρα που βάζει σε κίνδυνο τη συμμαχία αλλά και τις καλές σχέσεις Δαμασκού – Άγκυρας.

Η παρούσα κατάσταση στη Συρία έχει αρχίσει και φέρνει σε δύσκολη θέση τη Τουρκία και ουσιαστικά βάζει σε δοκιμασία τις σχέσεις των δύο χωρών. Η σκληρή στάση που έχει υιοθετήσει το καθεστώς Άσσαντ, θα αναγκάσει πια τη Τουρκία να πάρει σκληρά μέτρα εναντίον της Συρίας, όπως επίσης να επανεξετάσει την εξωτερική της πολιτική, επιστρέφοντας ουσιαστικά κοντά στη Δύση.

Η Τουρκική Πολιτική στα Βαλκάνια. Η περίπτωση της Σερβίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.

Α. Εν είδει εισαγωγής 

Για να αντιληφθούμε καλύτερα την σημερινή τουρκική πολιτική στα Βαλκάνια, πρέπει εξαρχής να την διαχωρίσουμε από αυτήν που ασκήθηκε πριν την τοποθέτηση του Α. Νταβούτογλου ως υπουργού Εξωτερικών της χώρας του, προ διετίας.

Στην προηγούμενη εκείνη εποχή η τουρκική πολιτική στα Βαλκάνια είχε – και δεν έπαψε να έχει – τα χαρακτηριστικά της κεμαλικής αντίληψης της εξωτερικής πολιτικής, δηλαδή αφενός την κατά το δυνατόν ισχυρή παρουσία του τουρκικού στρατού στις βαλκανικές χώρες ως τμήματος διεθνών επεμβάσεων (λ.χ. Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κοσ/διο) ή στρατιωτικής συνεργασίας (λ.χ. Αλβανία, ΠΓΔΜ) και αφετέρου την χρησιμοποίηση των εκεί μουσουλμανικών και ιδίως τουρκόγλωσσων πληθυσμών, με αντικείμενο την επιρροή στις τοπικές εξουσίες.

Ένα σενάριο για την Τουρκία! Διαβάστε και κρατήστε το στο συρτάρι σας.

του Σάββα Καλεντερίδη

Σε λίγες ημέρες ολοκληρώνεται ο προεκλογικός αγώνας στην Τουρκία και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το κόμμα του Ρετζέπ Ταγίπ Ενρτογάν θα καταγάγει σημαντική νίκη, πετυχαίνοντας ποσοστό που θα ξεπερνά του 45%. Το κρίσιμο για την επιβίωση της κυβέρνησης Ερντογάν, παρά τα υψηλά ποσοστά που θα λάβει στις εκλογές, είναι η πολιτική που θα ακολουθήσει σε δυο βασικά ζητήματα. Το ένα είναι το λεγόμενο «βαθύ κράτος» και οι μηχανισμοί του, ο ισχυρότερος από τους οποίους είναι οι ίδιες οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, και το άλλο είναι το Κουρδικό Ζήτημα.

Το βαθύ κράτος αποτελεί φυσική και πολιτική απειλή για τον ίδιο τον Ερντογάν και για το κόμμα του, και θα εξηγήσουμε γιατί.

Ο στυγνός κρατισμός και οι αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις της κεμαλικής εξουσίας από το 1923 και εντεύθεν, δεν επέτρεψαν το σχηματισμό πολιτικής συνείδησης και πολιτικών δυνάμεων στην τουρκική κοινωνία οι οποίες θα μπορούσαν να αντιπαρατεθούν πολιτικά και με πολιτικούς όρους στο πολιτικό Ισλάμ, που εκφράστηκε για πρώτη φορά με τον Μεντερές, στη συνέχεια με τον Ερμπακάν και τώρα με τον Ερντογάν, με διαφορετικές εκδοχές την κάθε φορά.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ / ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΗΠΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ-ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΚΟΥΡΔΩΝ.

Εν συνεχεία της συζήτησης μέσω σχολίων στην ανάρτηση με τίτλο: ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ – ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ / ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥΣ – ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΛΙΑΝ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ! αναρτώ ένα παλιότερο άρθρο/ανάλυση του εξαιρετικού κου Όμηρου Φωτιάδη όσον αφορά τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, το Κουρδικό αλλά και τις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ-Τουρκίας-Ισραήλ.

Τίτλος: Τα Ισραηλινά σχέδια για τη Διαχείρηση των Υδάτων στη Μέση Ανατολή.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2008 – ΟΜΗΡΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ

Το «νέο κεφάλαιο διπλωματίας» η ίδια ιμπεριαλιστική επιβολή

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ μίλησε για τη «δημοκρατία», όπως εννοεί την εξουσία του κεφαλαίου, στοχοποίησε το Ιράν και κάλεσε το Ισραήλ σε «γενναίες κινήσεις»ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.–

«Ενα νέο κεφάλαιο της αμερικανικής διπλωματίας» άνοιξε με τις «εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες», τόνισε χτες ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, κατά την πολυαναμενόμενη ομιλία του για τη Μέση Ανατολή, ανάλογης βαρύτητας, όπως διέρρεαν εδώ και μέρες Αμερικανοί αξιωματούχοι, της ομιλίας του στο Κάιρο. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ακόμη υποκριτικό επικοινωνιακό ρεσιτάλ, με το οποίο, κάνοντας υπερβολική χρήση των όρων «νόμιμα δικαιώματα και αιτήματα των πολιτών που θα πρέπει να ακουστούν», «δημοκρατία», «κοινωνία των πολιτών» και άλλα τινά, προωθεί τη στρατηγική του αμερικανικού ιμπεριαλισμού με άλλο …«περιτύλιγμα». Ισχυρίστηκε ότι «η επιβολή διά της βίας και η αλλαγή καθεστώτων με βία, όπως επιλέχθηκε στην περίπτωση του Ιράκ, απέτυχε»… Βέβαια, η πολιτική της ιμπεριαλιστικής βίας συνεχίζεται απρόσκοπτα και στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και στη Λιβύη.

Ηττημένα μυαλά

Ηττημένα μυαλά. Άνθρωποι που ξεκινούν με ηττοπάθεια και εκ των προτέρων διάθεση υποταγής στις απαιτήσεις κάθε ξένης χώρας ή κάθε διεθνούς οργανισμού. Η ορολογία δεν είναι δική μου. Την δανείζομαι από τον εξαίρετο Κύπριο δημοσιογράφο Λάζαρο Μαύρο, τον οποίο διαβάζω κάθε μέρα μέσω διαδικτύου στην εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ της Λευκωσίας ( www.simerini.com). Τους βλέπουμε καθημερινά στη ελληνική κοινωνία. Πολιτικοί, αρθρογράφοι, πανεπιστημιακοί που μας καλούν να τα παραχωρήσουμε όλα, να χάσουμε κάθε αίσθηση αξιοπρέπειας, να ασεβήσουμε απέναντι στο παρελθόν και στο μέλλον του Έθνους μας. Άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Ελληνισμό και στην ιστορία του, που θα προτιμούσαν να μην είναι ανεξάρτητη η Ελλάδα, αλλά να είναι πολιτικά και στρατιωτικά υποτελής σε ξένες δυνάμεις.

Η αλήθεια και η υπερβολή…

Τον τελευταίο καιρό, ειδικά μετά την επιχείρηση της εξόντωσης του Μπιν Λάντεν, έγινε κυριολεκτικά βομβαρδισμός από όλα τα ΜΜΕ προς τον κόσμο, για τους «υπερπολεμιστές» SEALs και ειδικά για τοDEVGRU για τo οποίο μιλήσαμε σε προηγούμενο άρθρο.

Ίσως και να έγινε σκόπιμα. Δεν αμφισβητώ την αξία κανενός στρατιώτη όταν είναι σωστά εκπαιδευμένος. Ένα έμπειρο μάτι το βλέπει και το καταλαβαίνει. Με κάνει ν’ αγανακτώ όμως, όταν το ζήτημα φτάνει στα όρια της υπερβολής. Εμφανίστηκαν και κάποια άρθρα, που αναφέρονταν σε Έλληνες βατραχάνθρωπους που είχαν σταλεί για εκπαίδευση στην Αμερική και τελείωσαν το Βασικό Σχολείο Υποβρυχίων Καταστροφών, το γνωστό BUDS (Basic Underwater Demolition School) και πήραν το αντίστοιχο διακριτικό, την «τρίαινα»,παρουσιάζοντας τους ότι ανήκουν σε κάποια κλειστή κοινωνία.

Από τον Αννίβα στον Μπιν Λάντεν

Του Μάριου Ευρυβιάδη
Το κυνηγητό του Μπιν Λάντεν από τους Αμερικάνους, η εκτέλεσή του και η εξαφάνιση του σώματός του ίσως να μας γίνουν καλύτερα κατανοητά εάν κάνουμε μία αναγωγή σε μια σχετικά ανάλογη περίπτωση ενός άλλου ορκισμένου εχθρού μιας άλλης αυτοκρατορικής δύναμης… της Ρώμης.Οι Αμερικάνοι κυνηγούσαν τον Μπιν Λάντεν για δέκα χρόνια. Οι Ρωμαίοι τον Αννίβα τον Καρχηδόνιο τον κυνηγούσαν για τριάντα. Γιατί; Διότι οι αυτοκρατορίες ποτέ δεν ξεχνούν και ποτέ δεν συγχωρούν.

Ειδική Διοικητική Μέριμνα για τις Ειδικές Δυνάμεις

Πίσω από τους μαχητές, υπάρχουν κάποιοι άλλοι που τους υποστηρίζουν. Είναι αυτοί που διαχειρίζονται τα υλικά, τα επισκευάζουν, τα πακετάρουν και τα στέλνουν ή τα ρίχνουν με αλεξίπτωτο. Πολλές φορές τεχνίτες είναι απαραίτητο  ν’ ακολουθούν ένα τμήμα, για να μπορούν αν χρειασθεί, να επισκευάσουν την βλάβη επί τόπου.
Οι οπλουργοί θα διορθώσουν κάποια  δύσκολη εμπλοκή, οι τεχνίτες τηλεπικοινωνιών, θα βοηθήσουν σε βλάβη κάποιου ασυρμάτου και οι τεχνίτες πλωτών μέσων θα μπορέσουν να βάλουν μπρος τη μηχανή που κόλλησε στη μέση του πουθενά. Οι γιατροί και οι νοσοκόμοι θα σκύψουν στον τραυματία, ενώ μπορεί να γίνεται «χαμός» γύρω τους, για να τον σώσουν και να τον μεταφέρουν πίσω ζωντανό, για καλύτερη περίθαλψη.

Πεθαίνει η Ενωμένη Ευρώπη;

Συχνά αναφέρεαι ότι οι αγορές είναι πολύ πιο μπροστά στις εξελίξεις από τους πολιτικούς μιας όποιας χώρας. Εάν ισχύει αυτό και στην περίπτωση της πολυεθνικής εταιρίας EADS, αυτή τη στιγμή μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Το σίγουρο, η περίπτωση της EADS είναι προπομπός σημαντικών εξελίξεων. Μένει να αναμένουμε αυτές, πώς και σε ποιό βαθμό θα επηρεάσουν το μέλλον μιας Ευρώπης, η οποία στις μέρες μας εισέρχεται σε περίοδο παρατεταμένης κρίσης επιβίωσης.

Tηλεόραση: «το πανέρι με τις οχιές»

Τα βασανιστήρια ως σωματική κάκωση και άσκηση βίας απαγορεύονται στα δημοκρατικά καθεστώτα, όπως τουλάχιστον «γράφουν τα χαρτιά» και οι διακηρύξεις, όμως δεν έχουν εκλείψει. Απλώς αναπροσαρμόστηκαν, εκσυγχρονίστηκαν οι μέθοδοι βασανισμού. Την παραδοσιακή τεχνική των σωματικών πόνων διαδέχτηκε η τεχνολογία που λιανίζει το μυαλό, συντρίβει τη σκέψη και, κυρίως, ελέγχει τη συνείδηση.

Σενάρια πολέμου μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ.

Σενάρια πολέμου μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ.

Ανανεώθηκε λόγω τεχνικών προβλημάτων.

ΑΝΑΛΥΣΗ: ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ – ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ.

Σχης (ΤΘ) ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΛΑΛΟΥΣΗΣ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ» ΤΕΥΧΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Οι σχέσεις της Ρωσίας με το ΝΑΤΟ έχουν περάσει πολλά- στάδια μετά-τη διάλυση της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, από μεγάλες προσδοκίες στις αρχές της δεκαετίας του 1 990 και αμοιβαία δυσπιστία και δυσαρέσκεια στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Η δημιουργία, το 1997, του Μόνιμου Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας (NATO-Russia Permanent Council-PJC), το οποίο μετατράπηκε σε Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ρωσίας (NATO-Russia Council – NRC) το 2002, είχε σαν αποτέλεσμα οι σχέσεις ΝΑΤΟ-Ρωσίας να περάσουν σε μια νέα φάση και οι παλιοί περιορισμοί έδωσαν τη θέση τους σε νέους τομείς συνεργασίας και οικοδόμησης εμπιστοσύνης (καταπολέμησης της τρομοκρατίας, αντιπυραυλική άμυνα, διαχείριση κρίσεων, έλεγχος διάδοσης όπλων μαζικής καταστροφής κ.λπ.).

Ο πρώην Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έκανε μια στρατηγική επιλογή για τη συνεργασία της χώρας του με τη Δύση, διασχίζοντας ανυπέρβλητες κόκκινες γραμμές, παρά την αντίθεση από τους στενότερους συμβούλους και τη δυσαρέσκεια της ρωσικής κοινής γνώμης. Αντιλαμβανόμενος ότι η αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα προϋποθέτει στενότερες σχέσεις με την Ευρώπη και την Αμερική, θέσπισε μια νέα σχέση με το ΝΑΤΟ, η οποία δίνει στη Ρωσία πιο εξέχουσα φωνή στην ευρωπαϊκή ασφάλεια-υποθέσεις και προστατεύει τα συμφέροντα και τη ρωσική επιρροή στην Κεντρική Ασία.

«Το μεταπολεμικό διεθνές σύστημα: Σταθερά και μεταβλητά κριτήρια του κυπριακού ζητήματος πριν και μετά το 1974 και τα αίτια του ελλείματος εθνικής στρατηγικής»

ΚΕΝΤΡΟ ΜΕΛΕΤΩΝ ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ- 8,9,10 Απριλίου 2011 Λευκωσία – Συνέδριο: «Το Κυπριακό και το Διεθνές Σύστημα, 1945-1974: Αναζητώντας θέση στον κόσμο»

Π. Ήφαιστος, Διεθνείς Σχέσεις–Στρατηγικές Σπουδές, Πανεπιστήμιο Πειραιώς www.ifestosedu.gr

Με διαχρονικά και οικουμενικά κριτήρια ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της Κύπρου την δεκαετία του 1950 αποτέλεσε μια γνήσια αξίωση ελευθερίας. Ήταν ο επιπλέον το τελευταίος ελληνικός αγώνας ελευθερίας, ανεξαρτησίας και αυτοδιάθεσης.

Και επειδή σε ένα διεθνές σύστημα πλήρες αιτιών πολέμου και κυρίως πλήρες ηγεμονικών αξιώσεων ισχύος, η ανεξαρτησία για κάθε κοινωνία ακόμη και όταν την κερδίσει απαιτείται να αγωνίζεται άγρυπνα και αδιάλειπτα για να την διασφαλίζει. Για πολλούς στην Ελλάδα και στην Κύπρο αν και αυτό είναι αναγκαιότητα δεν είναι αυτονόητα δεδομένο.

Τουρκία: Η κοινή γνώμη, η υπόθεση «Bulgarification», η κρίση στα Ίμια και η παράδοση Οτσαλάν (Β’ Μέρος)

Συνέχεια της ανάρτησης: Ο νέος κόσμος της Τουρκίας: Αλλάζει δυναμικά η εξωτερική της πολιτική (Α’ Μέρος).

Των Alan Makovsky και Sabri Sayari (Αποσπάσματα από το βιβλίο με τίτλο: Turkey’s New World: Changing Dynamics in Turkish Foreign Policy).

Σε μια έρευνα που έγινε στη Τουρκία στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 τα αποτελέσματα έδειξαν πως το 57% των τούρκων δεν ενδιαφέρεται για την εξωτερική πολιτική της χώρας τους και μόνο το 23% παρακολουθεί ανελλιπώς τα γεγονότα. Άξιο συζήτησης ωστόσο ήταν το γεγονός πως τα ποσοστά ήσαν αντιστρόφως ανάλογα στη βαθμίδα των ερωτηθέντων που είχαν πτυχίο Πανεπιστημίου. Εκεί, το 62% δήλωσε πως τους ενδιαφέρει πολύ η εξωτερική πολιτική της χώρας τους σε αντίθεση με ένα μόλις 16% που δήλωσε αδιαφορία.

Ο νέος κόσμος της Τουρκίας: Αλλάζει δυναμικά η εξωτερική της πολιτική (Α’ Μέρος).

Των Alan Makovsky και Sabri Sayari (Αποσπάσματα από το βιβλίο με τίτλο: Turkey’s New World: Changing Dynamics in Turkish Foreign Policy).

Κατά τη διάρκεια της διετίας 1997 – 1998 το αμερικανικό Washington Institute διοργάνωσε μια σειρά από σεμινάρια ώστε να εξετασθεί σε βάθος η δυναμική, οι τάσεις και οι όποιες μεταβολές προκύψουν στη μελλοντική για τότε τουρκική εξωτερική πολιτική.

Ο βασικός ωστόσο λόγος που είχαν διοργανωθεί εκείνα τα σεμινάρια τότε, ήταν να κατανοηθεί το πως βαδίζει αλλά και πως σκοπεύει να συνεχίσει να βαδίζει η Τουρκία μετά τη πτώση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η τουρκική εξωτερική πολιτική εστιαζόταν στα ακόλουθα βασικά ζητήματα:

PRAVDA: Ουσιαστικά βρισκόμαστε στο 1939, λίγο πριν από το Πόλεμο – ΗΠΑ και ΝΑΤΟ εναντίον Ρωσίας.

Τη 1η Απριλίου 2011 στη Ρωσική εφημερίδα PRAVDA (ΕΔΩ) δημοσιεύτηκε μια ανάλυση του Sergey Balmasov πραγματικά ενδιαφέρουσα.

Ακολουθεί πιο κάτω:

Το ΝΑΤΟ αυξάνει σταδιακά και σημαντικά τη στρατιωτική του παρουσία στη Μαύρη Θάλασσα. Σύμφωνα μάλιστα με τον επικεφαλή της Ευρωπαϊκής Δίοικησης Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, Ναύαρχο James Stavridis, οι ΗΠΑ σκοπεύουν να επεκτείνουν και άλλο τις δραστηριότητές τους στην ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.

Ο «χάρτης του πετρελαίου» στη Λιβύη,δείχνει γιατί γίνονται οι βομβαρδισμοί

Ο χάρτης που αναδημοσιεύουμε από το περιοδικό Der Spiegel, είναι αν μη τι άλλο αποκαλυπτικός του «ενδιαφέροντος» που έδειξαν οι δυτικοί,δήθεν για τον άμαχο πληθυσμό της Λιβύης.

Στο χάρτη απεικονίζονται με διαφορετικά χρώματα όλες οι εταιρείες πετρελαίου του κόσμου οι οποίες αντλούν «μαύρο χρυσό» από το έδαφος της Λιβύης. Αν πάρετε το χάρτη και τον βάλετε δίπλα στη λίστα των χωρών που πρωτοστατούν στους βομβαρδισμούς εναντίον του Καντάφι θα παρατηρήσετε την σχεδόν απόλυτη ταύτιση! Λείπει μόνο η Γερμανία,η οποία στο χάρτη του πετρελαίου έχει το μικρότερο μερίδιο και φαίνεται ότι η απόφασή της να μην συμμετάσχει έχει να κάνει με αυτό.

http://www.onAlert.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4618945

O ελληνικός δρόμος για τον εξευρωπαϊσμό

Χρήστος Γιανναράς

Nα έρθουν σε συνεννόηση οι διάσπαρτες σε όλα τα κόμματα πολιτικές δυνάμεις που συμφωνούν με τον τρίπτυχο στόχο: εξορθολογισμός, εξευρωπαϊσμός, εκσυγχρονισμός του ελλαδικού κράτους. Nα προκύψει από τη συνεννόηση μια μελετημένη συνολική πρόταση για την ανασυγκρότηση της χώρας. Kαι να τεθεί η πρόταση σε δημοψήφισμα για έγκριση από τον λαό.

Aυτή τη λύση, μπροστά στη συντελεσμένη καταστροφή και στο αδιέξοδο, εισηγήθηκε ο κ. Aλέκος Παπαδόπουλος μιλώντας στην εκπομπή «Φάκελοι» (ΣKAΪ, 28/3/2011). Kαι δεν νομίζω ότι υπάρχει Eλληνας που να διαφωνεί με την εισήγηση. Kάθε Eλληνας θα ήθελε να δει την πατρίδα του να οργανώνεται ορθολογικά, να προσαρμόζεται δημιουργικά σε καινούργιες απαιτήσεις και στοχεύσεις, να αποκτά την ποιότητα υπηρεσιών που είναι αυτονόητη για τον Eλβετό ή τον Φινλανδό. Nα γίνει η Eλλάδα μια «Δανία του Nότου», θα το ήθελαν όλοι οι πολίτες της – με εξαίρεση βέβαια τους ψυχοπαθολογικά αεροβάμονες νοσταλγούς του σταλινισμού.

Μυστικές Υπηρεσίες Σκοπίων: Η Τουρκία σχεδιάζει την «Ευρω-ασιατική Ένωση»

Συνέχεια της ανάλυσης: Μυστικές Υπηρεσίες Σκοπίων: Το Μεγάλο Παιχνίδι.

Σήμερα, υπάρχει ένα αυξημένο ενδιαφέρον για τις δραστηριότητες της Τουρκίας από τις ΗΠΑ, Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία και Ισραήλ, ενώ ο αραβικός κόσμος  την βλέπει με συμπάθεια. Στα Βαλκάνια, η Τουρκία έπαιξε το ρόλο του μεσολαβητή ανάμεσα στην πολιτική των κρατών και στους ορθόδοξους Μουσουλμάνους, όπως είναι οι περιπτώσεις της Βοσνίας, της Σερβίας, του Σάντζακ και τώρα στο Κοσσυφοπέδιο.

Η Βουλγαρία αποτελεί ‘ένα πρόβλημα’ για την Τουρκία, γιατί η Σόφια αντιτίθεται σε κάθε είδους διείσδυση τουρκικών δραστηριοτήτων στο βουλγαρικό έδαφος. Σημειωτέον ότι η τουρκική κυβερνητική εταιρεία TIKA, απαγορεύεται στη Βουλγαρία, ενώ αντίθετα στην πΓΔΜ είναι πολύ επιθετική με τα ισλαμικά έργα, όπως κτιριακά κέντρα, τζαμιά κ.ο.κ.

Μυστικές Υπηρεσίες Σκοπίων: Το Μεγάλο Παιχνίδι.

Συνέχεια της ανάλυσης: Μυστικές Υπηρεσίες Σκοπίων: Ο αόρατος πόλεμος Ρωσίας – Τουρκίας

Ένα μεγάλο, παγκόσμιο πρόβλημα, ωστόσο, θα προκύψει με ένα σχέδιο που προγραμματίζεται για την 15^η Μαΐου, με τουρκική νηοπομπή  προς τη Γάζα, για βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους, που διοργανώνει το τουρκικό ίδρυμα για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και Ανθρωπιστικής βοήθειας. Στην πρώτη απόπειρα οι ισραηλινές δυνάμεις, επιτέθηκαν στο πλοίο ‘Μαβί Μαρμαρά’, που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια, σκοτώνοντας οκτώ ακτιβιστές, ενώ οι άλλοι συνελήφθησαν.

Τουρκική Μη Κυβερνητική Οργάνωση, διοργανώνει τώρα πάλι μια συνοδεία και υπάρχει φόβος νέων επεισοδίων. Αυτό το οποίο σχετίζεται με την πΓΔΜ είναι ότι στη δεύτερη νηοπομπή, όπως και η πρώτη, αναμένεται να έχει πολίτες της χώρας μας. Υπενθυμίζουμε ότι  στην νηοπομπή του 2010 υπήρχαν και τρεις πολίτες από την πΓΔΜ, μεταξύ των οποίων, σύμφωνα με τις μυστικές υπηρεσίες των Σκοπίων, ήταν ο πνευματικός ηγέτης των Σκοπιανών Βαχαμπιστών, Γιάσμιν Ρετζέπι.

Υπάρχει ρόλος για την Ελλάδα; Προς «τελική λύση» στη Μέση Ανατολή;

Με την ευκαιρία της εθνικής εορτής της 25ης Μαρτίου, ο Αμερικανός πρόεδρος τηλεφώνησε στον Έλληνα πρωθυπουργό, όπου συζητήθηκαν οι περιφερειακές εξελίξεις…

Αυτά που διέρρευσαν ήταν ότι ο Μπάρακ Ομπάμα ευχαρίστησε τον Γιώργο Παπανδρέου για την αλληλεγγύη και τη βοήθεια που επιδεικνύει η Ελλάδα απέναντι στους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ αναφορικά με το ζήτημα που έχει προκύψει στη Λιβύη.

Η αλήθεια είναι ότι οι μαζικές «διευκολύνσεις» που παρέχει η Ελλάδα στις δυνάμεις ΝΑΤΟϊκών και μη χωρών οι οποίες καταφθάνουν στην περιοχή με σκοπό να λάβουν μέρος στην επιβολή της Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων υπεράνω της Λιβύης, είναι όντως σημαντική συνδρομή.

Λόγος στην επέτειο της 25ης Μαρτίου

Χρήστος Κορκόβελος

Αγαπητοί γονείς, μαθητές, συνάδελφοι

Ευχαριστούμε που με την παρουσία σας τιμάτε τη σημερινή μας γιορτή την αφιερωμένη στην 25^η Μαρτίου και την Επανάσταση του 1821.

Ξεχωριστά ευχαριστώ τους δασκάλους καθώς και τους μαθητές της ΣΤ΄ τάξης, που μόχθησαν για να στήσουν και να παρουσιάσουν τη σημερινή γιορτή.

Τιμούμε σήμερα τους αγωνιστές του 21 που, χωρίς να διαθέτουν τα στοιχειωδέστερα μέσα, τόλμησαν να τα βάλουν με μια ολόκληρη αυτοκρατορία, όπως η Οθωμανική, για να κατακτήσουν τα ανεκτίμητα αγαθά της ανεξάρτητης πατρίδας και της ελευθερίας.

Το όνομα Ρωμηός και η Ιστορική του σημασία

π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού

Για το όνομα Ρωμηός (=Ρωμαίος) υπάρχει μεγάλη σύγχυση, σ’ εκείνους φυσικά που ερασιτεχνικά ασχολούνται με την ιστορία, ενώ όσοι έχουν τις επιστημονικές προϋποθέσεις μπορούν να κατανοήσουν την έννοια και ιστορική σημασία των εθνικών μας ονομάτων.

Το όνομα «Έλλην» είναι το κυριότερο όνομα του έθνους των Ελλήνων. Η έννοιά του όμως ποικίλλει κατά περιόδους καιάλλοτε είναι φυλετική και άλλοτε εθνική ή πολιτιστική ή θρησκευτική, στους τελευταίους δε αιώνες καθαρά εθνική.

Το κρυφό σχολειό δεν είναι μύθος αλλά πραγματικότητα

του Κωνσταντίνου Χολέβα

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου 1821 θα συνοδευθεί από τη μονότονη προσπάθεια κάποιων « προοδευτικών» να ξαναγράψουν την Ιστορία. Μόνιμος στόχος των συγκεκριμένων διανοουμένων και αρθρογράφων είναι το Κρυφό Σχολειό. Το χαρακτηρίζουν μύθο και το χλευάζουν. Προφανώς είναι ανιστόρητοι ή εμπαθείς ή και τα δύο μαζί. Αντιλαμβάνομαι ότι οι στόχοι τους είναι δύο. Πρώτον να υποβαθμίσουν τον πατριωτικό ρόλο της Εκκλησίας και δεύτερον να εξωραΐσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να την παρουσιάσουν φιλελεύθερη και ανεκτική.

Γιατί η Δύση θέλει να ρίξει το Καντάφι – Τι τρέμει η Άγκυρα – Γιατί οι ΗΠΑ ευνοούν τις εξεγέρσεις.

Το εξεγερσιακό τσουνάμι «πνίγει» τα τουρκικά σχέδια.

Του Σταύρου Λυγερού

Επισήμως, η επιχείρηση «Αυγή της Οδύσσειας» δεν έχει ως επίσημο στόχο την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι. Είναι σαφές, όμως, ότι πιθανότητες ενός συμβιβασμού, που θα περιλαμβάνει τη παραμονή του στην εξουσία, καθίστανται αμελητέες. Όπως ήταν αναμενόμενο, η δυναμική της εμπλοκής οδηγεί τις δυτικές δυνάμεις να υπερβούν την εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Το γεγονός αυτό μειώνει τις πιθανότητες η Λιβύη να διχοτομηθεί de facto, αν και η περίπτωση αυτή δεν μπορεί να αποκλεισθεί. Η δυτική επέμβαση απομακρύνει το ενδεχόμενο οι καθεστωτικές δυνάμεις να καταπνίξουν την επανάσταση. Από την άλλη, μένει να αποδειχτεί στην πράξη εάν οι επαναστατικές δυνάμεις είναι ικανές να καταλάβουν τη Τρίπολη.

Η Συρία απειλεί τον Ερντογάν με την πτώχευση

Επειδή δεν είχε προσκληθεί την προηγούμενη βδομάδα από τον Σαρκοζί στο Παρίσι στις στρατιωτικές διαπραγματεύσεις για την κρίση στη Λιβύη, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν μπορεί τώρα να παίξει και πάλι τον αγαπημένο του ρόλο: Μπορεί να καλεί φωνάζοντας για μια ειρηνική λύση στη Λιβύη, χωρίς να χρειάζεται να κάνει τις δικές τους προτάσεις. Αλλά η επόμενη προβληματκή περίπτωση θα πρέπει να αποτύχει με αυτή την τουρκική τακτική.

Η επιστροφή της Γαλλίας

Η εκλογή του Νικολά Σαρκοζί στον προεδρικό θώκο της Γαλλίας πριν από τέσσερα χρόνια, είχε δημιουργήσει την αίσθηση ότι η Γαλλία θα επιδίωκε να παίξει έναν πιο ενεργό ρόλο στα διεθνή ζητήματα. Οι πρώτες κινήσεις του Γάλλου προέδρου συνηγορούσαν υπέρ αυτής της άποψης: Ανάληψη πρωτοβουλίας για τη δημιουργία της «Ευρωμεσογειακής Συνεργασίας», σαφής θέση άρνησης της εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ, επιστροφή της Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, προσπάθεια οικοδόμησης μίας τριμερούς συμμαχίας με τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, ανάληψη διαμεσολαβητικού ρόλου στην κρίση του Καυκάσου μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας. Τέσσερα χρόνια μετά η αξιοπιστία της γαλλικής εξωτερικής πολιτικής βρισκόταν στο ναδίρ, καθώς η πολιτική ηγεσία του Παρισιού δεν κατόρθωσε να προωθήσει κανένα από τα μεγαλεπήβολα σχέδιά της.

Η κατάρριψη των μύθων

Το ότι επιδιώκεται η επανεγγραφή της νεότερης ιστορίας μας είναι πλέον πασιφανές σε όσους πονούμε ακόμη την πατρίδα, που την καταντήσαμε με τις αθλιότητές μας αγνώριστη! Το γιατί επιδιώκεται η επανεγγραφή και γιατί στην προσπάθεια συστρατεύονται τόσοι πολλοί ελληνικής καταγωγής ανθέλληνες είναι καίριο ερώτημα. Βέβαια έχει και αυτό, όπως και πολλά άλλα την απάντησή του.

ΛΙΒΥΗ: Ο βομβαρδισμός …της διεθνούς κοινότητας

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΗΦΑΙΣΤΟΥ
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων-Στρατηγικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς www.ifestosedu.gr

Αν και μακάβρια τα γεγονότα της Λιβύης αποτελούν εν τούτοις «ευκαιρία» για να αποκρυσταλλωθούν ακριβείς εκτιμήσεις για το διεθνές σύστημα. Ο καθείς μπορεί να επιβεβαιώσει καθημερινά κατά την διάρκεια μιας κρίσεως όπως αυτή της Λιβύης τα αυτονόητα που συχνά λένε οι διεθνολόγοι της Θουκυδίδειας παράδοσης πλην πολλοί άνθρωποι νεφελοβατούν και τα λησμονούν τάχιστα αφήνοντας την πατρίδα τους να γίνει έρμαιο των θηρίων της διεθνούς πολιτικής:

i) Παρά την αφελή και επικίνδυνα ασυνάρτητη παραφιλολογία της μεταψυχροπολεμικής εποχής για τον επερχόμενο παγκοσμιοποιημένο ανθόσπαρτο ενοποιημένο πλανήτη, το διεθνές σύστημα παραμένει εθνοκρατοκεντρικό. Η ειρήνη είναι συνάρτηση της ισορροπίας δυνάμεων και συμφερόντων και της αποτροπής των απειλών. Σε ζητήματα που αφορούν τον πόλεμο και τις ανακατανομές συμφερόντων, επιπλέον, οι διεθνείς θεσμοί είναι είτε αδρανείς είτε εξαρτημένες μεταβλητές της εκάστοτε δεσπόζουσας ηγεμονικής δύναμης.