Από Ιούλιο σε Ιούλιο … αυτές οι μέρες είναι πολύ δύσκολες … όλα τα καλοκαίρια μου έχουν θαφτεί στην αγωνία και τον πόνο από το 1974 και μετα….μετρώ τα χρόνια και τα αισθήματα είναι τόσο έντονα σαν να έγιναν όλα εχθές. Ο νους μου έχει σταθεί σε μια χρονική στιγμή στις ανταλλαγές των αιχμαλώτων. Ακόμα βλέπω τους βασανισμένους γονείς με μια φωτογραφία στο χέρι να εκλιπαρούν και να ρωτούν «γιέ μου δες την φωτογραφία είναι ο γιός μου μήπως τον είδες; Άλλος φώναζε τον πήγαν στα Άδανα ήταν με το τάδε μήπως τον συνάντησες ».
Γυναίκες σαν εμένα να ρωτούν για παιδιά και συζύγους . Παιδιά να ρωτούν για τους γονείς τους.
Οι αιχμάλωτοι κοιτούσαν έκπληκτοι τον κόσμο ψάχνοντας τους δικούς τους.